Roman Alana Patona Kondak, tebi preminuloj priča je o ljubavi i Bogu. U vizantijskoj liturgiji kondak je prvobitno predstavljao dugu pjesmu himničnog karaktera, čija tema i osnovni tok počivaju na propovijedi. Vjernici se ovom pjesmom obraćaju svetima, moleći ih za pomoć, smirenje i izbavljenje od bijede i napasti. Upravo stoga je pisac svoju priču o preminuloj ženi Dori nazvao Kondak, osjećajući da se tako na poseban način obilježava blagost i smirenost svakog trenutka koji je sa njom proveo. Njena smrt, iako završetak, početak je i podsticaj jednog minucioznog preispitivanja kakav je čin pisanja.
