Među svjetskim jezicima oni koji čine indoevropsku porodicu pogoduju istraživanjima najšire protegnutim u prostoru i vremenu, najraznovrsnijim i najprodubljenijim, s obzirom na činjenicu da su se ti jezici rasprostranili od srednje Azije do Atlanskog okeana, da su posvedočeni u razdoblju od gotovo četiri milenijuma, da su vezani za kulture različitih nivoa, ali veoma drevne, a neke od njih među najbogatijima koje su ikad postojale, i najzad da je na većini tih jezika nastala književnost plodna i visoke vrijednosti. Zbog te činjenice oni su dugo predstavljali isključivi predmet lingvističke analize. Indoevropski se definiše kao porodica jezika nastalih iz jednog prajezika koji su se diferencirali postepenim razdvajanjem. Mi, dakle, obuhvatamo u njegovoj cjelini jedan globalan i neizmjeran proces, budući da se on tokom stoljeća razleže u niz zasebnih povijesti od kojih je svaka istorija jednog pojedinog jezika.