Knjiga je napisana u prvoj polovini 1918. godine. Karakteriše je prisustvo očaja zbog mogućeg propadanja dunavskog regionalizma, demokratskog saveza država, ali i istovremeno prisustvo nade da se artikulacijom jednog racionalnog projekta mogu osvijetliti alternative istorijskog toka. Jasi je potomak prosvjetiteljskog racionalizma, nosi u sebi vjeru u prosvjetiteljske potencijale uma i razuma, pa i uvjerenje o mogućnosti prožimanja Srednje i Istočne Evrope građanskim razumom.
