Sve što je napisano na temu o Faustu blijedi pred Geteovim djelom. Tek je Gete u građi otkrio motive koje je, podigavši ih u simbole, ugradio u svoju dramu neizmjerne dubine i ljepote. S jedne strane, Gete je tolerantan i optimistički duh njemačkog prosvetiteljstva, po kome je traženje istine čovjekov najvažniji zadatak, dok s druge strane, on uspijeva da prevaziđe vremenski jaz između srednjovjekovne priče i čovjeka evropske modernosti, koji je u potrazi za životnim zadovoljstvima, ali takođe i za novim spoznajama u vremenu koje još živi ideale prosvetiteljstva. U našem izdanju Geteovog Fausta oba dijela tragedije nalaze se u jednoj knjizi. Na kraju knjige nalaze se opšte i posebne napomene: opšte napomene sadrže podatke o istorijskoj građi djela, kao i podatke o njegovom nastanku, dok se posebne napomene odnose na pojedinačnu analizu stihova, koji spadaju u Geteov najviši lirski domen.