Studija slovenačkog teoretičara književnosti Marka Juvana Intertekstualnost na ovim prostorima predstavlja najiscrpniju analizu istorije i poetike fenomena koji je, zajedno sa Rolanom Bartom, imenovala Julija Kristeva kasnih šezdesetih godina XX vijeka. Ontološka polazišta ovog ključnog pojma su, između ostalih, Bahtinov dijalogizam, Deridina kritika zapadnog logocentrizma, dekonstrukcija Sosirovog modela znaka i strukture, estetika recepcije, kao i kultura sjećanja. To otvara novo polje semiotičkog označavanja teksta, sugerišući relativan karakter značenja, identiteta, subjekta, teksta i socioistorijske realnosti. Kao izrazito transgresivan i ambivalentan pojam, opšta intertekstualnost je prihvaćena i u interdisciplinarnim istraživanjima društvenih nauka, vizuelnih umetnosti, medija i popularne kulture, dok se posebna intertekstualnost (citatnost) mahom ograničila na drugačiji pristup izučavanja književnih tekstova.