Rođenje demokratije. Takva definicija Francuske revolucije ima toliku pojmovnu težinu da niko ne može da je odbaci, ni pristalice ni protivnici. Pristalice u njoj nalaze svoje krštenje, protivnici - građu za svoja podozrenja. Ali oba su tabora vrlo rano prepoznala u Francuskoj revoluciji ono vremensko razmeđe koje ih je razdvojilo. Stari režim bio je nejednakost ljudi i apsolutna monarhija; na zastavi 1789. pojavila su se prava čovjeka i suverenost naroda. Taj prelom najdublje izražava u isti mah i filozofsku i političku prirodu Francuske revolucije; on joj daje dostojanstvo ideje i svojstvo izvorišta; od njega treba iznova krenuti da bi se shvatio taj događaj, od toga raskida kao od zagonetke još nenačete i posle dvesto godina rasprava i radova koji su težili da joj proniknu tajnu.