Momir Bulatović je svoje političko bivstvovanje, dugo više od tri decenije, od studentskih dana pa do premijerskih i predsjedničkih položaja, počeo je da objavljuje već 1991. U knjizi ,,Manje od igre – više od života“, Bulatović je krenuo od avgusta 1988. godine – kada su počele ,,prve bujice skupova solidarnosti“ sa Srbima i Crnogorcima na Kosovu, pa ispleo svojevrsnu, autentičnu, osobenu priču o velikim političkim i društvenim promjenama, koje su se zbile u tri naredne godine. To su dragocjeni zapisi o preporodu, rađanju jedne nove, nekomunističke, slobodnije i slobodoumnije, višepartijske i demokratske crnogorske države. „Na razmeđu političkih svijetova, na crnogorskoj političkoj sceni se pojavila ne tako malobrojna skupina mlađih ljudi koji su izborili pravo da predvode i usmjeravaju toliko željene i neophodne promjene” – upisao je Bulatović u predgovoru svoje knjige, septembra 1991. godine. On je i tada znao da ,,istina koju vidimo i saopštimo nije opšta i jedina, već samo jedna od mogućih“. Iskren do iskapa duše i sam priznaje ,,ranjivost cjelokupnog teksta“. No, i ako ima te ranjivosti, ili manjkavosti, ako nije složena cijela mapa burnih zbivanja i ne osvjetljavaju je reflektori istorijske dokumentovanosti, ovaj rukopis nosi cijelu jednu ogrlicu pravovjernih događaja, ličnosti i mjesta, iz koje se može prepoznati uzlet jedne nove mlade političke generacije, veoma darovite, koja je osvježila već izbrazdalo lice crnogorske politike. Šta se sve posle razmotavalo i zapetljavalo, kojim su putevima zakoračili glavni akteri prevrata i sveukupno crnogorsko i jugoslovensko društvo, poznato je. Bulatović je u sve te mene ugradio mnogo. I samog sebe.