Oksfordska istorija hrišćanstva kolektivno je djelo devetnaest vrhunskih stručnjaka iz oblasti istorije religije. Istražujući bogato nasleđe hrišćanstva, autori su na razumljiv i vjerodostojan način obradili sve značajne aspekte ove vjere i dočarali vitalnost njene misli i bogatstvo njene kulture. U drugom izdanju izbrisana je podela studije na dva toma, te se čitalac na jednom mjestu može obavijestiti o dugom razvoju hrišćanstva, od njegovih početaka do današnjih dana. Prvi tekstovi posvećeni su najranijim hrišćanskim zajednicama, apostolu Pavlu i rimskom caru Konstantinu, uticaju Karla Velikog na širenje hrišćanstva, te značaju srednjovekovne sholastike Tome Akvinskog. Duboke promjene koje su se desile tokom reformacije i prosvetiteljstva detaljno su obrađene u poglavljima koja nude portrete ključnih ličnosti kao što su Erazmo, Luter, Kalvin, Vesli i Ruso. Zaseban segment knjige posvećen je hrišćanstvu nakon 1800. godine, te načinima na koje se ono praktikuje u Britaniji i Evropi, Sjevernoj i Južnoj Americi, Indiji i Dalekom Istoku, čime je podrobno ukazano na svu njegovu raznovrsnost. U završnici studije autori razmatraju pitanja savremene hrišćanske teologije, svijesti i vjere i istražuju nove oblike hrišćanske zajednice. Ova živopisno ispričana studija se, sledstveno tome, sasvim opravdano može nazvati kapitalnom i sveobuhvatnom.