„Jung je predstavnik teološkog determinizma u nauci, Za njega sve što se dešava u prirodi i ljudskom životu, od najbeznačajnije omaške, preko snova, do neuroze i psihoze, ima svog određenog značenja i smisla. Kakvog? Da odvede ličnost korak dalje u upoznavanje samog sebe, u bolje prilagođavanje društvu i mirenje sa svojim nesvjesnim. Poslednji, nikad dostignuti cilj svakog čovjeka, ali cilj kome čovjek neprestano teži, jeste dostignuće one svijesti o sebi, društvu i kosmosu, cilj koji predstavlja cjelinu, harmonično ujedinjenje suprotnosti, duševno zadovoljstvo i duševni mir. Poslednji odgovor na pitanje smisla života, ovostranog i onostranog, ostao je naravno u tajni. Tako Jung završava svoju autobiografiju, a tako bismo i mi željeli da završimo ovaj tekst, jer nam se čini da je u ovome citatu zaista sadržana sva mudrost Jungova, prihvatljiva i za nekoga od nas, koji se i samo osjetio obogaćenim i proširenim posle studiranja jednog od najznačajnijih evropskih mislilaca našeg vijeka.” Jerotić Neke od tema o kojima Jerotić piše u ovom djelu su: Karl Gustav Jung i njegovo djelo, Jung i problem zla, Snovi u Jungovom i hrišćanskom shvatanju, Jung i parapsihologija, Jung u savremenom svijetu, Raciocentrizam, Jung i hrišćanstvo.