Najznačajniji predratni udžbenik retorike u nas je djelo komediografa i pravnika Branislava Nušića. Njegova "Retorika" je odmah stekla slavu - prvi put je objavljena 1934., a drugo izdanje je doživjela već 1938. godine. Za razliku od Sterijinog, Nušićevo djelo je udžbenik primenjenog besjedništva. Budući da je nekoliko godina predavao retoriku na Vojnoj akademiji u Beogradu, on sastavlja sasvim praktičan priručnik, u koji unosi dosta sopstvenog pedagoškog iskustva: otud tekst nema pretenzija da predstavlja opštu teoriju proze. Glavna pitanja na koja autor obraća pažnju je analiziranje besjede (njenih vrsta, osobina, funkcija, načina rastavljanja), besednika (koji mora ispunjavati određene spoljašnje uslove (izled, glas, korišćenje estikulacije, kao i unutrašnje uslove - etičku vrednost, ubeđenje,znanje, moć vladanja sobom) i auditorijum (koji deli na anonimni- masa i neanonimni homogeni i nehomogeni, kao i pozitivni, negativni i neodređeni). Pri tom Nušić često u maniru public speaking instruktora, daje sasvim praktične savjete u vezi sa ova tri osnovna elementa od kojih zavisi uspješan besjednički nastup. Uz to, on ukratko izlaže istoriju besjedništva i nudi bogat izbor primera najuspješnijih govora iz starog, srednjeg i novog vijeka. Mada su protekle mnoge decenije od jenog nastanka, Nušićeva "Retorika" još uvek predstavlja jedan od najboljih udžbenika besjedništva na našem jeziku. Ars rhetorica, Obrad Stanojević, Sima Milošević