Jedan od najznačajnijih susreta u istoriji analitičke psihologije odigrao se tokom seminara koji je 1933. godine Karl Gustav Jung održao u Berlinu, a kojem je prisustvovao tada dvadesetosmogodišnji Erih Nojman, koji tek što je završio studije medicine. Tim susretom otpočela je ne samo Nojmanova edukacija, a potom i edukativna analiza kod Junga, već i njihova izuzetno plodna saradnja, koja je na osoben način krunisana Nojmanovim najznačajnijim knjigama, najpre Istorijskim poreklom svijesti (1949), koja je praćena Jungovim predgovorom, a potom i Velikom Majkom (1956).
