Srpsko nacionalno pitanje kao državno pitanje podrazumijeva da je osnovni problem sa kojim su se Srbi suočili u periodu raspada komunizma bio problem države, te da je, shodno tome, srpsko pitanje bilo moguće riješiti jedino pravljenjem nove drzave na temeljima stare Jugoslavije. U srpskoj demokratskoj i naucnoj javnosti danas postoji konsenzus u vezi sa tim da je u Srbiji nuzno zapoceti tranziciju ka demokratiji. Danas se vec zna da je Miloseviceva vlast (bila) najveca prepreka za to, buduci da su ratovi zavrseni, a sankcije ukinute. Bez obzira na to, mnogi koji se slazu u vezi sa pitanjem demokratije i nuznosti njenog uspostavljanja takodje smatraju da je srpsko nacionalno pitanje bilo nuzno formulisati kao drzavno. Upravo u takvom stavu vidimo problem, buduci da je pokusaj da se napravi nova srpska drzava, u okolnostima u kojima se Jugoslavija nalazila krajem osamdesetih godina, direktno rezultirao ratom, sankcijama i autoritarnom vlascu. Srpsko pitanje kao drzavno pitanje, u okolnostima u kojima se ono kao takvo formulisalo na nacin na koji se formulisalo, nespojivo je sa uspostavljenjem demokratije. Otuda cemo mi ovde kritikovati i reinterpretirati razvoj srpske nacionalne ideje koja zastupa shvatanje da je bilo moguce izbeci rat, sankcije i autoritarnu vlast, a da istovremeno nije bilo moguce izbeci formulisanje srpskog nacionalnog pitanja kao drzavnog pitanja. U toj interpretaciji, odnosno reformulaciji srpskog nacionalnog pitanja, moguce je postaviti temelje za proces tranzicije u Srbiji.