Dvadeset devetog decembra 1558. godine sahranjen je car Karlo Peti, a raskošna pogrebna povorka kao da je nosila značajnu poruku: dobro otvorite oči – na vječni počinak odlazi poslednji Burgundijac. […] Posle toga buntovna Burgundija nije igrala nikakvu značajniju ulogu u istoriji Francuske. Kao i mnogobrojni sateliti koji su se okretali oko sunca, Pariza, i ona se tiho utopila u kruti centralizam kraljevine.“
