Dijemova studija o strukturi fizičke teorije i njenim ciljevima predstavlja jednu od najoriginalnijih analiza naučnog uma u istoriji filozofske misli. Pisana na početku vijeka, ona je značajna po traženju filozofskog gledišta koje fizičku teoriju vidi u optici njene nezavisnosti od drugih filozofskih discipllina, prije svega od metafizike.
