Izabrani istoriosofski eseji o oblikovanju moći i identiteta u istoriji, o zatvorenoj interpretaciji istorije u teoriji „otvorenog društva“, o ratu i racionalnosti, o nasilju u ime humanosti, o eshatologičnosti istorije, o smislu pamćenja kao uslovu razumevanja. O istoriji kao pmaćenju, o istoriji kao savremenosti, o istoriji kao izazovu za tumačenje. Poseban dio ove knjige predstavlja kritika balkanističkog diskursa i rasprava o fenomenologiji „drugosti“ Balkana.
