Roman je objavljen 1818. godine po Nodijeovom povratku u Pariz, ali ga autor nije potpisao iz bojazni da će mu smetati u karijeri. To je učinio dvije godine kasnije, posle nagađanja u javnosti o autorstvu i optužbi za plagijat, objavivši drugo, na mnogim mestima prepravljeno i dopunjeno izdanje, sa uvodom kojim je lako odbacio tvrdnje da je pokrao Bajronove i Šilerove drame. Roman Šarla Nodijea Jovan Zbogar ubraja se među ona književna djela koja su imala veliki uticaj na francuske pisce 19. vijeka. Nodije je doživio veliku slavu Jovanom Zbogarom, koju su prevazišli obožavaoci ovog romana: Nerval, Gotije, Merime, posebno Igo. Nodije je primljen u francusku Akademiju 1833. godine, tri godine kasnije postao je i njen upravnik, a kada je umro 1844. godine njegova pripovjedačka slava je bila na izmaku. Roman je preštampavan svakih dvadestak godina, a sa kritičkim izdanjem 1974. godine obnovljeno je interesovanje za njim koje ni danas nije usahlo. Šarl Nodije, francuski pisac, stigao je u Ljubljanu kao imenovani bibliotekar 1812. godine, u čijim bibliotekama je upoznao duhovnike kod kojih se začela ideja o ilirskom pokretu, i preko kojih je upoznao istoriju i kulturno nasleđe njihovih naroda. Lik Zbogara - Lotarija stvara miješajući narodna predanja iz naših krajeva sa utiscima o ljudima koje je sreo tokom svog boravka na Balkanu.