Ovo je priča o gradu u kom se stanovnici iznenada razboljevaju od nepoznate bolesti, bolesti koja isto tako iznenada nestaje bez objašnjenja. No svi hrle da je zaborave kao da se nikad nije dogodila. Vlada briše sve dokaze o njenom postojanju. Priča koja se služi mnogim elementima naučne fantastike, ali samo ako se čita „iz prošlosti“ – naime, ono što je izgledalo nemoguće devedesetih, danas je i te kako realistično. U velikoj mjeri, protagonista romana je grad, kosmopolitski i prosperitetni zapadni svijet nad koji se nadvila velika pretnja: polako, ali sigurno, njegovi stanovnici postaju lak plen tišine i nepokretnosti. Kada zlo preraste u epidemiju, prva reakcija vlade jeste da nepoznato predoči tako da građanima ostavi prostor za nadu. Alarm je strogo zabranjen. Atmosfera romana podseća na Orvelovu 1984 i film Džona Karpentera Njujork 1997. Aluzije na svijet u kome danas živimo su jasne: umor Zapada, sveopšte odumiranje humanosti, filozofija potrošnje, licemerje medija, politike i društvenih normi.