„Petnaest godina posle preseljenja u Britaniju – što je, otprilike, prosječna brzina ovdašnjih događanja – ponuđeno mi je da svake druge nedelje šest minuta zamjenjujem nezaboravnog gospodina Harisona, koji me je na vrijeme u rat pozivao, a kome sam se, nažalost, u nevrijeme odazvao. Prihvatio sam ponudu možda iz taštine, možda iz pakosti, ali prije svega da bih se bavio temama kojima u mojim knjigama nije bilo mjesta. Tako su nastala Pisma iz tuđine, tokom dvije godine emitovana na Bi-Bi-Siju pod naslovom Pisma iz Londona.“ (Borislav V. Pekić, London, februar 1987)
