Radnja romana Smrtno ranjen, najznačajnijeg romana Rafaelea la Kaprije, odvija se u vremenskom rasponu od desetak godina, počevši od ljeta 1943, kada tokom bombardovanja Napulja Masimo sreće Karlu Burzije, pa do Masimovog odlaska u Rim, početkom ljeta 1954. Upravo tim poslednjim danom knjiga počinje, kao što se njime i završava njen prvi dio, odnosno prvih sedam poglavlja - Masimovim jutarnjim buđenjem i njegovim poslepodnevnim dremežom. Između ta dva trenutka vrijeme kao da je rastegnuto, iz njega izranjaju izdvojene epizode, od kojih svaka kao da je prisutna i upamćena, svaka se odnosi na različitu godinu, iako sve kao da su zarobljene, večno trajući, unutar jednog jedinog jutra: podvodni ribolov, Ninijeva razmišljanja-monolozi, Masimova sjećanja, dokolica Nautičkog kluba, ručak u porodici De Luka. Tri poslednja poglavlja čine sintezu svih Masimovih povrataka u Napulj, od 1957. do 1960, otrežnjujućih povrataka u grad koji „te smrtno ranjava ili te uspavljuje“, grad za koji je protagonista vezan neprolaznom ljubavlju i koji se poistovećuje s Karlom, s morem, sa iluzijama jedne mladosti, proživljene i suviše brzo, i neobjašnjivo, izgubljene.