Ko ne bi želio da prošeta kroz umjetničku izložbu s Džonom Apdajkom? Bio je veliki ljubitelj galerija i ova knjiga eseja poziv je da se vizuelni svijet sagleda očima poznavaoca, koji nije bio grubi kritičar, već samo beskrajno radoznao. Zbirku eseja Stalno traganje otvaraju autorova predavanja pod naslovom „Jasnoća stvari“, u kojima pažljivo posmatrajući i tumačeći dela Koplija, Homera, Ikinsa, Rokvela i drugih, postavlja pitanje šta je to američko u američkoj umjetnosti. Knjiga sadrži 15 eseja o određenim istaknutim pojavama i događajima u zapadnoj umjetnosti u poslednjih 250 godina: u muzejskim lutanjima s Apdajkom izdvajaju se ikonični portreti Gilberta Stjuarta i uzvišeni pejzaži Frederika Edvina Čerča, serijal Moneovih slika i Degaove monotipije, Vijarova intimistička platna s bogatim uzorcima i Klimtova zlatna ekstravagancija, zagonetni Bekmanovi triptisi, puni dvosmislenosti i strasti, grafiti Miroa, verbalno-vizuelne Magritove slagalice i monumentalni pop-art Oldenburga i Lihtenštajna. Završno zapažanje Apdajkovog strastvenog pristupa umjetnosti svodi se na riječi koje treba zapamtiti: stalno treba tragati.