Imaginativne moći našeg duha razvijaju se u dva veoma različita pravca. Jedne dobijaju zamah pred novinom; njih zabavlja živopisnost, raznolikost, neočekivani događaj. Imaginacija koju one pokreću uvijek opisuje neko proljeće. U prirodi, daleko od nas, već žive, one proizvode cvjetove. Druge imaginativne moći kopaju po dubini bića; u biću traže ono prvobitno i ono vječno. Vladaju godišnjim dobima i istorijom. U prirodi, u nama i izvan nas, one proizvode klice u kojima je forma uronjena u supstancu, u kojima je forma unutrašnja. Filozofski govoreći, mogli bismo razlikovati dvije vrste imaginacije: imaginaciju koja daje život formalnom uzroku i imaginaciju koja daje život materijalnom uzroku ili kraće formalnu i materijalnu imaginaciju.