Ovo je istinsko otvoreno djelo, koje ne zna svoj kraj, kao što istovremeno ne poznaje svoje žanrovske granice i ograničenja. Književnost, izjednačena sa erotičnošću – i zato privlačna, priželjkivana, totalno nepredvidljiva, zavodljiva, elokventna, pikantna, sočna, perfektno stilizovana. Ovo je, u pravom smislu riječi, polifonična proza, tekst-kontrapunkt, natopljen i muzikalnošću, vjerovatno blagodareći dubokoj privrženosti i predanosti Prokopieva muzici. Dio ovih zapisa posvećen je upravo uzbudljivosti saznanja i suočavanja sa kulturnom Drugošću – sopstvenom, u odnosu na Zapad, i obratno, zapadnom u odnosu na svoju.
