Elija Kazan (pravo ime Elija Kazandžoglu) rođen je 7. septembra 1909. u Istanbulu, u grčkoj porodici koja je 1913. emigrirala u SAD. Među osnivačima je Grupnog teatra (Group Theater) i Glumačkog studija (Actors Studio) i pristalica je rediteljskih teorija Stanislavskog. U pozorištu su mu najznačajnije brodvejske režije drama Tenesi Vilijamsa i Artura Milera. Proslavio se kao režiser filmova Tramvaj zvani želja, Na dokovima Njujorka, Viva Zapata, Istočno od raja, Bebi Dol, Lice u gomili, Džentlmenski sporazum, Sjaj u travi. Poznat je i kao pisac. Pored romana s autobiografskim elementima o grčkim useljenicima (Amerika, Amerika, 1962. i Aranžman, 1967) napisao je i romane Atentatori (1972), Zamenik glumca (1975) i Anatolijac (1982) i autobiografiju (1988). Knjige su mu objavljene u milionskim tiražima i prevedene na desetak stranih jezika.