Istina i metod, životno djelo Hansa Georga Gadamera, jedna je od najznačajnijih filozofskih knjiga dvadesetog vijeka. Na više od 700 stranica gustog teksta, koji nosi skroman podnaslov „Osnovi filozofske hermeneutike“, veliki je njemački filozof utkao svoje ogromno filozofsko i životno iskustvo, promiješao filozofske epohe i do pucanja doveo velike pojmove te uveo motive koji i više od pola vijeka posle objavljivanja ove knjige uzbuđuju čitaoce i služe kao inspiracija za sasvim nove i svježe filozofske poduhvate. S jedne strane besprekoran poznavalac grčke filozofije, s druge obrazovan u duhu Hajdegerove fenomenologije, neumorni čitač Kanta i Hegela, osjetljiv za tanane prelive u umjetnosti, Gadamer od filozofske hermenuetike pravi nezaobilazan filozofski postupak koji je, ako je suditi po bistrini uvida, oduvijek bio tu, nadohvat ruke, ali je bila potrebna majstorska invencija da bi postao jasno vidljiv i djelotvoran: filozofska hemeneutika. Polazi Gadamer od jednog trivijalnog uvida: metode humanističkih nauka labave su u odnosu na metode prirodnih nauka, dok, kada je o umjetnosti riječ, tu jedva da uopšte možemo govoriti o metodi. Kako, onda, govoriti o istini u humanisitčkim naukama, ili umjetnosti, ako su one lišene metode koja, na neki način, pokazuje put do istine? Umjesto povlačenja pred nevoljom, Gadamer radikalizuje dilemu i obrće stvar: kakvu nam istinu nude prirodne nauke, a kakvu humanističke nauke, umjetnost i filozofija? Metoda koja njega interesuje ne vodi do istina fizike, ili geologije, već do istina koje su u tolikoj meri složene da suočavanje s njima zahteva mogućnost dubokog preobražaja onoga ko tumači umjetničko ili filozofsko djelo. U toj igri istine i metoda ulog su subjekat i objekat, suština i atributi, priroda i kultura, igra i ozbiljnost, svijet i naše mjesto u njemu, sve ono što se u našim životima pojavljuje kao neupitno i blisko, ali što, posle zahvata filozofske hermeneutike, postaje problematično i daleko. Istina i metod knjiga je za hrabre.