Iako je u Pohođenju riječ o ljudima i njihovim životnim pričama koje se protežu kroz ceo 20. vijek, pa time i kroz istoriju Njemačke do danas, junak ovog romana zapravo je jedna kuća kroz koju se prelamaju sudbine njenih stanovnika. „Ništa lepše nego roniti otvorenih očiju". Upravo ova autorkina rečenica iz romana savršeno govori o izuzetno originalnoj poetici Dženi Erpenbek. Ona nas upućuje i u metod i u cilj: zaroniti u svet koji nije čovekovo prirodno (ili bar obično to nije) stanište, ali bez obzira na to, ili upravo zbog toga, valja gledati u njega široko otvorenih očiju te ga, dakle, i videti. A ako se još u tome i uživa, čak i kada slike nisu baš najprijatnije, kao ni život sam, ali su vrhunski stilizovane, dosegnut je vrhunac doživljaja. I kod pisca i kod čitaoca. Vladislav Bajac