Nenadmašan roman o zlosrećnoj srpskoj kraljici, ženi poslednjeg Obrenovića. U njemu pisac pitkim i besprekornim stilom prelama atmosferu koja dočarava fin de siecle, istovremeno i epohu kraja dinastije Obrenovića, kroz porodične nesreće, uspon i pad dvorske dame Drage Mašin. Objavljen 1959. godine, u razmahu socrealističke književne mode, roman nije udostojen nepristrasnog kritičkog suda iako je doživio uspjeh kod čitalaca. Svestran i plodan umjetnik, avangardni slikar, sineasta, pjesnik i romansijer, Ljubiša Jocić izvajao je vjerodostojan portret kraljice Drage Obrenović, od njenog teškog djetinjstva bez roditelja i staratelja, sa još četvoro mlađe braće i sestara, preko neželjene udaje, izdržavanja od skromne udovičke penzije i uzdizanja na društvenoj ljestvici u ulozi prevoditeljke i novinarke, sve do uspona na dvoru, čaršijskih spletki, kratkotrajne bračne sreće i zverskog ubistva u Majskom prevratu 1903. Njen lik izrasta kroz slikovit dekor Srbije i Beograda s kraja XIX vijeka, u zaostaloj patrijarhalnoj sredini u kojoj se tek rađala građanska klasa. Zbog netrpeljivosti i sukoba roditelja, ekskralja Milana i kraljice majke Natalije, i sam najčešće u sukobu sa njima, golobradi kralj Aleksandar nalazi u majčinoj omiljenoj dvorskoj dami najprije tajnu utjehu za svoje duševne patnje a kasnije, i javno, saveznicu i saputnicu u dramatičnoj političkoj i životnoj areni. Fatalna ljubav Aleksandra i Drage Obrenović, koja će izmijeniti tok srpske istorije, potanko je, uverljivo i nadasve uzbudljivo oživljena u Jocićevoj tragičnoj romansi, prepletenoj sa stvarnim ličnostima i istorijskim činjenicama.